Live to Give

Op 29 april 2008 werden wij direct geconfronteerd met kanker in ons gezin. Mijn oudste zoon Björn (toen 18 jaar oud) werd op 30 april geopereerd.  Wij zaten in de trein, maar de trein stopt niet meer. Hoewel het bijzonder goed gaat met onze zoon, is bij ons het besef gebleven. Hij moet verder met zijn leven, verder met het besef dat hij kanker heeft, net zoals zoveel lotgenoten.

Als sporters kenden hij/wij het verhaal van Lance Amstrong.  Het gele Live Strong armbandje verdiende Björn tijdens de beklimming van de Galibier in 2004, gekregen van een trainingsmaat van Lance.

Na een operatie en drie chemokuren (BEP) waren de uitzaaiingen verdwenen. Daarna met het hele gezin in de Provance vakantie gehouden, Bedoin en de
Mont Ventoux. Al mijn kinderen, Björns vriendin, een paar shorttrack vrienden en ik hebben de berg beklommen.

Een achterbuurvrouw haeeft ons ooit op Alpe d’HuZes gewezen, mijn naam genoot André Postma heeft mooi werk geleverd met de film over 2007.
Sport, kanker, nooit opgeven komt samen in het initiatief van de Stichting Alpe d’HuZes, net zoals in mijn leven.   Toen via Peer dit jaar het project voor “Live to Give” gestart is op het Oosterlicht College ben ik gelijk in de mail en telefoon geklommen. (Mijn jongste dochter is leerling, en Bjórn een
oud leerling van het OC). Zo ben ik met de bijzondere mensen van Live To Give en Alpe D’HuZes in aanraking gekomen.

Mijn motivatie om Alpe d’Huez op te fietsen is dat ik het belang van sport, aandacht voor gezondheid, fondsverwerving, positief denken en
doorzettingsvermogen wil onderstrepen. Wil helpen het leven van anderen te verbeteren. Steeds meer mensen in mijn familie en kennissenkring hebben met deze ziekte te maken. Opgeven is geen Optie!

Ik fiets voor Alpe d’HuZes omdat door te bewegen ons doel steeds dichterbij komt. Op 4 juni 2009 ga ik mijn grenzen verleggen en probeer ik 6 maal de alp te bedwingen.