Live to Give

In 2007 werd ik gevraagd of ik met mijn bedrijf Aad van de Boogaart wilde sponsoren en hoorde ik voor het eerst over deze geweldige sponsoractie ten behoeve van KWF Kankerbestrijding. Natuurlijk ga ik sponsoren: het is een goed doel en het is goed om (zakelijke en privé) te geven in het leven! En dan voor dit doel, deze organisatie, die veel aandacht en geld besteed om kanker te bestrijden.

Ook in mijn leven neemt kanker een plaats in. Onze moeder stierf aan kanker toen mijn zusje en ik respectievelijk 8 en 9 jaar oud waren. Bij mijn zusje Walty werd in de zomer van 2006 kanker geconstateerd, mijn vader had kanker en overleed in 2006 en medio 2007 overleed zijn broer, eveneens aan kanker.

Ik wilde als sponsor niet alleen maar geld geven, ik wilde deze happening ook meemaken, voelen. In mei 2007 waren we bij de presentatie van de renners, een emotionele bijeenkomst. En we reisden af naar Bourge d’Oisans en stonden aan de start om 5 uur ’s morgens om alle kanjers aan te moedigen die een loodzware prestatie leverden onder het motto “opgeven is geen optie”. Wat een belevenis, wat een ervaring, wat een emotie! Dat kun je je niet voorstellen als je er niet zelf bij bent geweest! Het heeft een diepe indruk gemaakt op mij en mijn echtgenoot Chris Bollee.

Sponsoren is 1, maar meedoen is 2!
Na die bewogen dag besloten we al snel om zelf mee te doen en zelf voor sponsorwerving te gaan. We richtten team 26 op: “Health-Winners”. Hoewel wij veel sporten – waaronder mountainbiken – hadden we nog geen ervaring op de racefiets. We kochten racefietsen en zijn vanaf oktober de trainingen puur op het fietsen gaan richten. We voeren het aantal kilometers wekelijks op, spinnen 2 tot 3 keer per week in onze sportschool “Hoenderdaal” in Driebergen en hebben de hoogtetrainingen in de Ardennen, in Frankrijk en op Mallorca reeds geboekt.

Ik vind het geweldig om op deze wijze een actieve bijdrage te kunnen leveren aan de bestrijding van deze rotziekte. We dragen de beklimmingen op aan mijn zusje Walty, maar natuurlijk ook aan alle anderen die strijden of hebben gestreden tegen kanker en die weten dat opgeven geen optie is. Opgeven op de fiets tijdens die zware beklimmingen is ook geen optie, maar het staat in geen verhouding tot allen die hebben ervaren hoe kanker de bodem wegslaat onder je bestaan. Ter nagedachtenis aan de mensen die te vroeg aan kanker zijn overleden, ter inspiratie van de mensen die aan het strijden zijn.